საიდა მამედოვა – „სხვა გზა არ არის”

„სხვა გზა არ არის“ – წარმატებული ადამიანები სხვადასხვა სფეროდან გვიყვებიან თავიანთი ცხოვრების ყველაზე რთული ეპიზოდის შესახებ, რომელიც წარმატებით გადალახეს და იმაზე უფრო ძლიერები და წარმატებულები გახდნენ, ვიდრე ამ რთულ ეპიზოდამდე იყვნენ.

პროექტის მიზანია, მოტივაცია მივცეთ იმ ადამიანებს, რომლებიც ახლა გადიან კარიერაში რთულ პერიოდს.

საიდა მამედოვა საზოგადოებამ სულ ახლახან გაიცნო და უკვე უამრავი ადამიანისთვის სამაგალითოდ იქცა. ეთნიკურად აზერბაიჯანელი 19 წლის გოგონა, რომელმაც უამრავი დაბრკოლების მიუხედავად, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ქართულ ფილოლოგიაზე 100%-იანი დაფინანსებით ჩააბარა და სტერეოტიპული დამოკიდებულებების მსხვრევას განათლებითა და მუდმივი განვითარებით ცდილობს. პარალელურად, საიდა ორგანიზაცია „წითელი ხიდის” წევრია, რომელიც ქართულ-აზერბაიჯანული ურთიერთობების გაღრმავებას ემსახურება.

სირთულეები

მიუხედავად ყველანაირი სირთულისა, ეროვნულ გამოცდებამდე მშობლებს ვუთხარი, რომ სწავლა მსურს. თავიდან გაუჭირდათ ნების დართვა, რადგან „გოგო” და „ქალაქი”, ცოტა არ იყოს, მათთვის საშინლად ჟღერდა. მაგრამ, რომ დაინახეს, სწავლა როგორ მინდოდა და გამოცდებამდე მხოლოდ ორი თვე იყო დარჩენილი, დამთანხმდნენ.

მოკლე დროში ვისწავლე ქართული ენა, უარი ვთქვი 4+1 პროგრამაზე და ისევე ჩავაბარე ეროვნულები, როგორც სხვები აბარებენ.

ასე მოვხვდი უფასო ფაკულტეტზე, თან ზუსტად იმ მიმართულებაზე, რომელიც შემაძლებინებს, ჩემი თემის ხალხს დავეხმარო, იქიდან გამომდინარე, რომ ენის ცოდნის საკმაოდ დაბალი დონეა.

დღეს

დღეს ჩემი მშობლები ჩემი გადაწყვეტილებითა და წარმატებით ამაყობენ. იმედი არასოდეს დამიკარგავს, რადგან ვიცოდი, რომ ამას შევძლებდი.

მე არა მარტო ჩემი, არამედ ჩემი ბედის თანამოზიარე გოგოების მომავლის შეცვლასაც ვაპირებდი და ვაპირებ.

ჩემ მერე, იმედია, უფრო მეტი ეთნიკურად აზერბაიჯანელი მოისურვებს ქართული ენის შესწავლასა და განათლების მიღებას და უფრო მეტი მშობელი იქნება თანახმა, შვილებს განათლება მისცეს. შემდგომ კი, ნამდვილად იამაყებენ მათი წარმატებით. მჯერა, უფრო მეტი ახალგაზრდა აირჩევს განათლებას და არა – გათხოვებას.

როგორ მოვედი აქამდე

ძალიან რთული იყო ჩემთვის დაბრკოლებების გადალახვა, რადგან აქ ჩართული იყვნენ ჩემი მშობლები, რომლებსაც ჰქონდათ თავიანთი მოსაზრება თუ რატომ არ უნდოდათ ჩემი ქალაქში ჩამოსვლა. ვხედავდი, რომ ნაწილობრივ, მართლებიც იყვნენ, რადგან მე ვიყავი გოგო, რომელიც არასოდეს გასულა სოფლის გარეთ და უნდა ჩასულიყო ქალაქში, დაეწყო სამსახური, მიეღო განათლება.

სხვა გზა არ მქონდა – უნდა მეცადა და მენახა, შევძლებდი ამ ყველაფერს თუ არა.

 ისე მოხდა, რომ რისიც მეშინოდა, წარმატების მომტანი აღმოჩნდა.

ამ ნაბიჯმა, რომელიც გადავდგი, მიუხედავად წინააღმდეგობისა, ყველაფერი შეცვალა ჩემს ცხოვრებაში.

რჩევები მათ, რომლებიც წინააღმდეგობების გადალახვის პროცესში არიან

გეტყვით იმას, რომ, მიუხედავად ყველანაირი გამოწვევისა, შეინარჩუნეთ სიმშვიდე, არ დანებდეთ. იფიქრეთ მხოლოდ წარმატებაზე, რომლითაც ყველაფერს დაამტკიცებთ.

ნუ ფიქრობთ იმაზე, თუ რას იტყვის ხალხი, ან როგორ მიგიღებთ, რადგან ჩვენ გვაქვს მხოლოდ ერთი სიცოცხლე, რომელშიც სხვისი უარყოფითი მოსაზრებების ადგილი არ არის.